Θερμομόνωση: Συγκριτική μελέτη πολυϊσοκυανουρικού (PIR) vs ορυκτοβάμβακα (MW)

Η εταιρεία ATLAS ανακοίνωσε τα αποτελέσματα συγκριτικής μελέτης, η οποία αφορούσε την υδαταπορρόφηση, το στέγνωμα και την επαναδιαβροχή, μεταξύ του ορυκτοβάμβακα (MW) και των μονωτικών από πολυϊσοκυανουρικό (PIR). Το PIR είναι ένα θερμοσκληρυνόμενο υλικό που παράγεται συνήθως ως αφρός και χρησιμοποιείται ως άκαμπτη θερμομόνωση. Τα παρακάτω αποτελέσματα κοινοποιήθηκαν από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Διογκωμένης Πολυστερίνης (ΠΑ.ΣΥ.ΔΙ.Π.)

ΟΤΑΝ ΕΛΕΓΧΘΗΚΕ ΓΙΑ ΥΔΑΤΟΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ (ASTM C209) ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΟΤΙ:

  1. Το MW απορροφά από 18% έως 78% του βάρους του σε νερό.
  2. Το MW χρειάζεται από 3 έως 7 ημέρες να στεγνώσει.

Το ASTM C209 το Πρότυπο τυπικής δοκιμής απορρόφησης για μόνωση αφρού κλειστού πόρου. Αυτή η δοκιμή απαιτεί τα δείγματα μόνωσης να βυθίζονται σε μία ίντσα στάσιμου νερού για περίοδο δύο ωρών.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΤΩΡΑ, ΚΟΘΟΡΙΖΟΥΝ ΚΟΙΝΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ MW ΣΤΗ ΔΙΑΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΕΓΝΩΜΑ.

Το MW απορροφά 18–78% του βάρους του σε νερό, όταν βρέχεται με νερό, διότι είναι ινώδες υλικό, με ανοιχτούς πόρους. Αντιθέτως το MW έχει αξιολογηθεί στο παρελθόν σύμφωνα με το ASTM C1104 (95 ± 3% RH), χρησιμοποιώντας υδρατμούς, όχι υγρό νερό ως μέσο διαβροχής. Αυτό κάνει το προϊόν να φαίνεται να έχει καλύτερη απόδοση από ότι έχει πραγματικά. Οι ιδιότητες υδαταπορρόφησης έχουν επομένως υποτιμηθεί.

Για παράδειγμα, θεωρούμε ανέκαθεν ότι το νερό αποστραγγίζεται ελεύθερα από την κενή δομή και ότι το νερό που συγκρατείται από το MW στεγνώνει γρήγορα, λόγω της εγγενώς υψηλής διαπερατότητάς του σε ατμούς. Βασισμένο σε αυτή τη μελέτη, κανένα από τα δύο δεν είναι αληθές. Αντ ‘αυτού, το νερό συγκρατείται από τριχοειδείς δυνάμεις και από το δίκτυο ινών.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Οι συμπεριφορές διαβροχής των κοινών προϊόντων μόνωσης αξιολογήθηκαν με τυπική βύθιση νερού δύο ωρών. Οι πλάκες MW απορρόφησαν 8 έως 38 φορές περισσότερο νερό από το PIR και 4 έως 19 φορές περισσότερο νερό από το PIR με επικάλυψη υάλου. Το στέγνωμα μέσα σε αεριζόμενο συγκρότημα πάγκου απαιτούσε 2 έως 6 ημέρες περισσότερο για το MW σε σύγκριση με το PIR. Η ξήρανση των δειγμάτων MW αύξησε την απορρόφηση νερού κατά 130% έως 190% και επέκτεινε τους χρόνους στεγνώματος κατά τέσσερις επιπλέον ημέρες. Συγκριτικά, οι συμπεριφορές απορρόφησης του PIR παρέμειναν αμετάβλητες. Η επαναλαμβανόμενη διαβροχή του MW αποκάλυψε δυναμικές ικανότητες συγκράτησης που ποικίλλουν με βάση τη δομή των πόρων και τη μακροδομή των πλακών.

Ανάλυση: Οι μέθοδοι για αφρό κλειστού πόρου χρησιμοποιούν πλήρη εμβάπτιση νερού με διάρκεια δοκιμής που ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο υλικού και την προβλεπόμενη εφαρμογή: ASTM D2842 (96 ώρες), ASTM C272 (24 ώρες) ή ASTM C209 (2 ώρες).

Οι νέες δοκιμές, οι οποίες διεξήχθησαν σύμφωνα με το ASTM C209 είχαν τα κάτωθι αποτελέσματα – συμπεράσματα:

  1. ΥΔΑΤΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ:

Αποτελέσματα:

  • Οι πλάκες MW απορρόφησαν από 18% έως 78% τους βάρους τους σε νερό.
  • Τα PIR με φύλλο αλουμινίου ή επικάλυψη υάλου απορροφά λιγότερο από 4% νερό κατά βάρος και λιγότερο από 0,13% κατ’ όγκο.
  • Σε σχέση με τα PIR απορρόφησαν 8 έως 38 φορές περισσότερο νερό και σε σχέση με τα PIR με επικάλυψη υάλου 4 έως 19 φορές περισσότερο νερό.

Συμπεράσματα:

  • Η απορρόφηση νερού συνδέεται εγγενώς με τη δομή των πόρων. Ανοιχτές και ινώδεις δομές όπως το MW απορροφούν και συγκρατούν πολύ περισσότερο νερό από τα PIR. Αυτή η σχέση ισχύει ανεξάρτητα από τις διαδικασίες διαβροχής που συνήθως συναντώνται σε περιβλήματα κτιρίων.
  • Οι αναφερόμενες τιμές απορρόφησης για το MW είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερες από εκείνες που προέρχονται από την τυποποιημένη μέθοδο ASTM C1104.
  1. ΣΤΕΓΝΩΜΑ

Το στέγνωμα έγινε σε αεριζόμενο πάγκο. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος και η σχετική υγρασία ήταν διατηρείται στους 68ο F (± 2ο F) και 30% (± 5%), αντίστοιχα.

Αποτελέσματα:

  • Απαιτήθηκαν 2 έως 6 ημέρες περισσότερες για το MW σε σύγκριση με το PIR.
  • Τα PIR με φύλλο αλουμινίου ή επικάλυψη υάλου στέγνωσαν ικανοποιητικά εντός 24 ωρών.
  1. ΕΠΑΝΑΔΙΑΒΡΟΧΗ

Αποτελέσματα:

  • Το MW αύξησε την απορρόφηση νερού κατά 130% έως 190%.
  • Η επαναλαμβανόμενη διαβροχή του MW αποκάλυψε ικανότητες συγκράτησης υγρασίας που ποικίλλουν λόγω της αλλαγής της δομής των πόρων και των ινών.
  • Ο χρόνος στεγνώματος του MW επεκτάθηκε κατά τέσσερις (4) μέρες.
  • Συγκριτικά, οι συμπεριφορές απορρόφησης του PIR παρέμειναν αμετάβλητες.

Τσίμας Ε. Αλέξανδρος
Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός – Πολεοδόμος Ε.Μ.Π.
4ης Νοεμβρίου 3 , Αριδαία / Τηλ: 6972355532 & 2384500153
Email: tsimas.al@gmail.com / www.tsimas.com

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΜΑΣ:

FACEBOOK ΕΔΩ & Instagram ΕΔΩ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *